sobota, 31 grudnia 2016

Nowy rok.

                             

             Rok Nowy! Witajmy rok Nowy,
             Choć włos nam siwizną przyprószy,
             Choć cierniem opasze nam głowy,
             Choć łzy wyciśnie nam z duszy —
             Rok nowy! Witajmy rok Nowy!
             Choć prawda się zaćmi na chwilę,
             Choć fałszu nas wrzawa zagłuszy,
             Choć prawo da złamać się sile,
             My wiarą tą krzepmy się w duszy,
             Że każda łza w krzywdach przelana —
             To lepszej przyszłości jest ziarno,
             Że wszystkie zliczone u Pana,
             I żadna nie pójdzie na marno.
             Więc choć nas smagają katusze,
             Choć burzą nam grozi rok nowy,
             My w górę i serca i dusze
             Podnośmy i oczy i głowy
                                                                         Józef Ignacy Kraszewski

wtorek, 27 grudnia 2016

piątek, 23 grudnia 2016

wtorek, 29 listopada 2016

poniedziałek, 28 listopada 2016

Listopadowy ogród

   
    I znów jak wczoraj będzie lało,          
    a sercu zda się : już tak zawsze. . .
    Listopad, tragik oszalały,
    umiera w chmur amfiteatrze.
 Władysław Broniewski









sobota, 26 listopada 2016

Duch drzewa




Kodama (jap. 木霊, 木魂?) –  w kulturze japońskiej to duch zamieszkujący stare, ponad stuletnie drzewa. Historie o nich są popularne w całej Japonii.
Kodamy pojawiają się przed wybranymi przez siebie ludźmi, którzy zgubili drogę w lesie. Bronią przed ludźmi drzew i mszczą się za wyrządzone im krzywdy. Wierzy się, że ścięcie drzewa zamieszkiwanego przez Kodama przynosi nieszczęście.
                   
  (wikipedia)


środa, 23 listopada 2016

Oset


  oset 
 filozof prawdziwy 
 drogi życia 
 obserwuje 
 w kurzu opończy 
 
 W secesji zrobił pewną karierę 
 niestety 
 źle pojęty 
 wycofał się z powrotem 
 na suche wyżyny 
 
 przez ludzi nie zrozumiany 
 piękno swe 
 drapieżne i świetliste w mroku ukazuje 

     Jerzy Harasymowicz
                     fragment wiersza 

 
    












sobota, 12 listopada 2016

Szron

Jak pięknie się zrobiło dziś!
Park pełen białych jest koronek:
Każda gałązka, zeschły liść
Są przystrojone białym szronem.
- Skąd wziął się szron taki?
Czy wiesz?
- Nie...
- To rzecz zwyczajna jest i prosta:
bielutką niby mleko mgłę
zaskoczył mróz.
I tak szron powstał.
Tak zanim noc się stała dniem,
mróz mgłę przemienił w szron po troszku...
No, teraz wiesz już wszystko.
- Wiem!
Ten piękny szron
to jest
mgła w proszku.


                   Jerzy Ficowski












piątek, 11 listopada 2016

R.I.P. and thanks Mr.Cohen


                                             


                                          Posłuchaj >>     KLIK
                      
                                                                     

czwartek, 10 listopada 2016

środa, 9 listopada 2016

poniedziałek, 7 listopada 2016

czwartek, 3 listopada 2016