Na Nowy Rok

       Słyszycie? Północ już bije,
       Rok stary w mgły się rozwiewa,
       Jak sen przepada...
       Krzyczmy: Rok Nowy niech żyje!
       I rwijmy z przyszłości drzewa
       Owoc, co wiecznie dojrzewa,
       A nie opada

       Rok stary jak ziarnko piasku
       Stoczył się w czasu przestrzenie;
       Czyż go żałować?
       Niech ginie! bez łzy, oklasku,
       Jak ten gladiator w arenie,
       Co upadł niepostrzeżenie
       Czas go pochować.

      Adam Asnyk 

Wigilia w lesie

I drzewa mają swą Wigilię...
W najkrótszy dzień bożego roku,
Gdy błękitnieje śnieg o zmroku;
W okiściach, jak olbrzymie lilie,
Białe smereki, sosny, jodły,
Z zapartym tchem wsłuchane w ciszę,
Snują zadumy jakieś mnisze,
Rozpamiętując święte modły.
Las niemy jest jak tajemnica,
Milczący jak oczekiwanie,
Bo coś się dzieje, coś się stanie,
Coś wyśni się, wyjawi lica.
Chat izbom posłał las choinki,

Któż jemu w darze dziw przyniesie?
Śnieg jeno spadł na drzewa w lesie,
Dłoniom gałęzi w upominki.
Las drży w napięciu i nadziei,
Niekiedy srebrne sfruną puchy
I polatują jak snu duchy...
Wtem bić przestało serce kniei,
Bo z pierwszą gwiazdą nieb rozłogów,
Z gęstwiny, rozgarniając zieleń,
Wynurza głowę pyszny jeleń
Z świeczkami na rosochach rogów...     

                      Leopold Staff                                     

Zamarznięte kałuże . . . . . .

Jest takie powiedzenie : "nawet w najmniejszej kałuży odbija się niebo ", a w kałuży zamarzniętej ?

 

  

Domowy

 Rhipsalis , inaczej patyczak, to roślina należąca do sukulentów z rodziny kaktusowatych. W naturalnym środowisku występuje w Ameryce i w części Wysp Kanaryjskich. Roślina ta porasta rozwidlenia gałęzi drzew  w wilgotnych lasach (epifit) lub fragmenty skalne m.in. na nadmorskich klifach.(litofit).

W jesiennym ogrodzie królują trawy . . .

 . . . przede wszystkim miskant  (Miscanthus sinensis). . .

 

     . . . u jego stóp owies (Helictotrichon sempervirens  )                                                                                                                                               

. . .  nie ustępuje im rozplenica japońska (  Pennisetum alopecuroides)                                                                                          

. . . a także trzęślica (Molinia caerulea )                                                                                                        

. . .i obiedka szerokolistna (Uniola latifolia)                                                                                                                                                                                           

Nature morte

 

 

 

Pogodynka

Wieją wiatry północne zwiastując
dni poprzetykane mgłą i przymrozkami
jesień przeciera zmęczone oczy
niezmienna rotacja pór roku
taka sama dla drzewa kamienia i ptaka
aries cancer libra capricornus
niezachwiane w ogólnym szaleństwie natury
nie pytaj – dlaczego skup się na teraz
niezadowolony szukaj odpowiedzi.

Tadeusz Żurawek

Tulipanowe serca . . .

Serce mnie boli . . .
Serce mnie boli, bo mija czas . . . .

Zenobia

Zenobia pulverulenta, Honeycup, jest jedynym gatunkiem w rodzaju Zenobia
 Jest to niewielki  krzew pochodzący  z Ameryki Północnej, gdzie rośnie na podmokłych obszarach  w stanach Georgia, Karolina Północna i Południowa oraz Wirginia.
 Do Europy  przywieziona w 1801 roku przez znanego łowcę roślin Jona Frasera.
 Nazwana została na cześć żyjącej w  w III wieku Septimy Zenobii,  królowej rzymskiej kolonii Palmyra  (w dzisiejszej Syrii).
Zenobia wymaga bezwzględnie gleby o odczynie kwaśnym, przepuszczalnej i wilgotnej oraz stanowiska słonecznego lub półcienistego, kwitnie na przełomie czerwca i lipca, białe, dzwonkowate kwiaty przypominają kwiaty konwalii ,  po zapyleniu pojawia się okrągława torebka nasienna.
Liście są skórzaste, pokryte szaro-niebieskim nalotem. Jesienią przebarwiają się na czerwono-pomarańczowy kolor. 
 Jest krzewem półzimozielonym, ponieważ nie każdej zimy traci wszystkie liście. Dorasta do rozmiarów 50 cm x 50 cm po pięciu latach, ostatecznie do około 1,5 m x 1,5 m

 

W królestwie mchu . . .

Naprawdę jaka jest . . . .

Jeżówka (Echinacea Moench) –  należy do rodziny astrowatych.. Pochodzi  z Ameryki Północnej , z rejonu Wielkich Jezior, Gór Skalistych i Apallachów.
Jest roślina wieloletnią całkowicie odporną na mróz, jej piękne kwiaty przywabiają motyle, znane są też jej właściwości lecznicze,  szczegolnie  wspomaganie  odporności na przeziębienia.
Ogrodnicy wyhodowali wiele pięknych nowych odmian tej rośliny , w różnych kolorach i kształtach kwiatów.

 

  

   

 

   A dzien, co dzień
   przemierza coraz           
   krótszy szlak
   A noc, co noc
   trwa dłużej
   niżby pragnął polny mak.

                 Agnieszka Osiecka

                          

Listopadowe chryzantemy

Ciekawie o chryzantemach  można poczytać  
                          TUTAJ

 Chryzantemy w ogrodzie kwitną bardzo długo, właśnie dzisiaj przysypał je pierwszy śnieg

Jesień swe kolory ma . . . .