Urodził się10 marca 1788 r. w Łubowicach k. Raciborza, do Nysy przeniósł się u schyłku życia w 1855 r., gdzie w domu córki przebywała jego ciężko chora żona, ktora niebawem zmarła.
Poeta zmarł na zapalenie płuc 26 listopada 1857 roku i został pochowany obok żony na Cmentarzu Jerozolimskim w Nysie.
Dorobek J. Eichendorffa jest imponujący i obejmuje wszystkie gatunki literackie. Do najwybitniejszych dzieł Eichendorffa należy wydana w 1826 r. nowela "Z życia nicponia" Literaturoznawcy zaliczyli ją do arcydzieł romantycznej prozy niemieckiej.
O, rdzawe jarzębiny, jak zamyślony chór!
Świat, wiecznie zadurzony, miele wśród wartkich kół.
Obym twój strop zielony nad senną skronią czuł.
Gdy szaro wokół dnieje, gleba paruje w krąg,
Ptak nuci poprzez knieję i rosa lśni wśród łąk:
Niech pierzcha w błędne kraje pradawny, ziemski żal,
Rusałka zmartwychwstaje, jak blask porannych fal!
Porzucę wkrótce ciebie, tam, gdzie się kończy jar,
Na obcym śledzić niebie widowisk mętnych czar.
O, żegnaj mi, dolino, twój liść i mrok i mech,
Samotne dni popłyną, gdy leśny zamrze dech.
wiersz "Pozegnanie " przeklad St.Napierski
W stulecie urodzin mieszkańcy Nysy ufundowali poecie wspaniały pomnik. Stanął on obok domu, w którym poeta spędził ostatnie dwa lata. W marcu 1945 roku pomnik został zniszczony, uratowano jednak popiersie.
20 czerwca 2002 r. odsłonięto pomnik Eichendorffa ponownie, jest wierna kopią porzedniego i stoi w tym samym miejscu.
Historia życia Eichendorffa nieodparcie kojarzy mi się z życiem innego , wielkiego, polskiego poety romantycznego.
