Obłoki, straszne moje obłoki,
jak bije serce, jaki żal i smutek ziemi,
chmury, obłoki białe i milczące,
. . . . ... . . . . . . . . .. . . . . . .
O, jakże wy straszne
jesteście, stróże świata, obłoki!
Czesław Miłosz Obłoki
